Od Savey

Spokojny wiatr smagał moje ciało, rozwiewając futro we wszystkich kierunkach. Niebo pociemniało, sprowadzając nieprzyjemne samopoczucie. Zadygotałam lekko, słysząc przerywający ciszę trzask gałęzi. Odwróciłam powolnie głowę w tamtą stronę, by nie ujrzeć niczego podejrzanego. Leżałam spokojnie do czasu, gdy nie usłyszałam kolejnego niepokojącego odgłosu. Zeskoczyłam z głazu, podążając do miejsca skąd wydobywał się trzask. Moim oczom ukazał się trzęsący się krzak, co bardzo zdziwiło moją osobę.
- Dziwna sytuacja… - szepnęłam sama do siebie.
Przykuliłam się lekko, by już po chwili rzucić, na poruszającą liśćmi roślinę. Jakie było moje zdziwienie gdy w mych łapach znalazł się królik. Jęknęłam cicho, wypuszczając futrzaka z łap:
- Głupi…. – lecz nie udało mi się dokończyć zdania, gdyż przede mną ustała owiana czernią postać.
Skupiłam na niej w pełni wzrok, starając się upodobnić ją do jakiegoś zwierzęcia. Ta woń, ogon, stojące uszy… Wilk. Gdy przybliżył się o parę kroków, mogłam stwierdzić iż jest on basiorem. Sama nie wiedziałam czy jest z watahy, ale jeżeli by do niej nie należał, nie byłoby go w środku lasu, chyba, że Nirowi się znowu przysnęło. Zbliżyłam się do czarnego wilka, podnosząc wyżej łepek:
- Jestem Savey a ty to?
-Noctis – odpowiedział krótko.
- Miło poznać. Jesteś stąd? – zapytałam, gdyż właściwie rozpoznawanie ludzi było tutaj moim obowiązkiem.
<Noctis?>