Uśmiechnąłem się i wytknąłem jej język.
-Zatem może jakaś nagroda?
-Przecież skończyło się na remisie...
-Ale za to, że no hmmm... Jesteś cwana i nie dałaś sobą pomiatać.- Ponownie na moim pysku zagościł uśmiech. Byłem trochę zmęczony, a skrzydła mi aż pulsowały ze zmęczenia. Oddech także miałem przyspieszony. Niedługo po wyścigu wszystko mi przeszło i byłem wstanie dalej polecieć. Posiedziałem jeszcze chwilę z Ave w jaskini a potem ruszyliśmy w stronę lasu. Podczas drogi znów wymyśliłem pewną konkurencję. Idąc obok wadery przybliżyłem się do niej jeszcze bardziej i lekko uderzyłem w tylną łapę.
-Co Ty robisz? - Zwróciła się w moją stronę z niebywałym refleksem.
-Lubisz może ganiać za wiewiórkami?
-Może kiedyś spróbowałam kilka razy... nawet nieźle mi wyszło.
-A co powiesz na ponowną konkurencję? W tym mnie nie pokonasz! - Zaśmiałem się patrząc w korony drzew. - Kto więcej złapie ten wygrywa. Hm?
-Ale czy ja wiem... czy warto zabijać biedne zwierzęta dla zabawy.
-Jesteś wilkiem, co Ci szkodzi? A wiewiórki mnożą się jak szczury w szybkim tempie. No Aveline dla mnie! - Podbiegłem przed waderą i stanąłem. Odruchowo także stanęła i się na mnie spoglądała. Miałem zaciesz na pysku jak i w oczach. A w jej zobaczyłem błysk "litości".
-To tylko wiewiórki... kto więcej, ten wygrywa? - Dokończyłem. Wyciągnąłem łapę, a ta z uśmiechem przybiła mi "żółwika" (xD).
-START! - Krzyknęła odlatując w głąb lasu. Zapatrzony jak odlatywała straciłem sporo czasu. W krótkim czasie znalazłem się w lesie. Zdążyłem złapać dwa gryzonie. Jednego na wejściu a drugiego na ściółce leśnej. Wtem zobaczyłem dziuplę wiewiórek. Wpatrywałem się w maleństwa które tam były. Nagle usłyszałem z boku głos Eli. Odwróciłem się lekko frunąc do przodu i przywaliłem w gałąź. Spadłem, a ledwo żywe wiewiórki mi uciekły.
-Kahir? Nic Ci nie jest? - Zauważyłem nad sobą Aveline.
-Nie, tylko chyba przegrałem...
<Aveline?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentując, zachowujmy kulturę wypowiedzi. Pamiętaj, to, jak się wyrażasz świadczy tylko i wyłącznie o tobie!