Od Ave CD Kahira

Od czasu przybycia nad wodopój doskwierała mi potworna nuda. Toteż przybycie, jak i propozycja Kahira okazały się wręcz zbawienne. Nie pamiętałam, czy brałam kiedyś udział w wyścigu powietrznym, więc mógł to być mój pierwszy raz. Wstałam, by rozprostować łapy oraz skrzydła.
- Wyścig? Brzmi fajnie.- odpowiedziałam- Więc dokąd się ścigamy?
Basior również podniósł się i wyszczerzył kły w uśmiechu.
- Stąd do... hm... Do Jaskini Kryształów dałabyś dolecieć?
- Toż to oczywista oczywistość, że dam radę.- odparłam
- Świetnie.
Skrzydlaty ruszył przodem, szukając dogodnego miejsca na start. Zajęło mu to niecałą minutę. Owym miejscem okazało się niewielkich rozmiarów wzniesienie, wręcz idealne do rozpoczęcia lotu. Ustawiliśmy się.
- Na trzy ruszamy.- oznajmił- Raz...
- Dwa...- mruknęłam, napinając mięśnie
- Trzy!
Wzbiłam się i ruszyłam, szybko nabierając prędkości. Haki jednak przewyższał mnie w sztuce latania. Wyprzedził mnie, pędząc niczym strzała wystrzelona z łuku. Jeśli tak dalej pójdzie, to zostawi mnie daleko w tyle- pomyślałam- Ale... Przez moje ciało przebiegło delikatne mrowienie. Nie było ono spowodowane przez chłodne powietrze. Już po chwili w powietrzu nie było wilczycy, a jedynie anielica. Machnęłam mocniej śnieżnobiałymi skrzydłami. Pod tą postacią o wiele łatwiej było lecieć. No cóż, lekkie kości oraz mała waga ciała Anioła Ognia, były atutem. Zaczęłam doganiać Kahira. Zaśmiałam się cicho, pomachałam, powoli wyprzedzając go. Wypowiedział jakieś słowa, jednak przez świszczące powietrze nie zdołałam niczego zrozumieć. Nareszcie zobaczyłam wyznaczoną jaskinię. Znów zamieniłam się w wilka. Samiec wykorzystał okazję i dogonił mnie. Wylądowaliśmy w tym samym momencie. Oznaczało to nic innego, jak remis.
- Oszukiwałaś!
- Inaczej nie miałabym szans.
- Co nie zmienia faktu, że oszukiwałaś.
Spuściłam głowę.
- Przepraszam.- powiedziałam, spoglądając na niego- Wybacz...

<Kahir? Weny brak ;-;>