- Rozwiń tę myśl, proszę cię. Bo zaczynam sobie wyobrażać dziwne rzeczy - odpowiedziałam po chwili zastanowienia.
- No nie wiem... Powiedz coś o sobie? - zasugerował. Z trudem udaje mi się nie parsknąć śmiechem. - O co ci chodzi?
- Mam na imię Asiria Misterium. To już wiesz. W watasze przywłaszczyłam sobie miejsce lekarza i śpię gdzie popadnie. Wystarczy? - zapytałam. Samiec z wrednym uśmieszkiem potrząsnął łbem i nadal się we mnie wyczekująco wpatrywał.
- Możesz mi zdradzić jakiej jesteś rasy?, albo skąd pochodzisz?
- Oj, Exan'ie... Sama chciałabym to wiedzieć... - odpowiedziałam, prychając cicho.
- Chwila... Nie rozumiem... - mruknął, marszcząc brwi (o ile wilk tak może zrobić).
- To nawet lepiej. Teraz może twoja kolej?
< Exan'ie? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentując, zachowujmy kulturę wypowiedzi. Pamiętaj, to, jak się wyrażasz świadczy tylko i wyłącznie o tobie!