Od Savey Cd Kazan

- Stwierdzasz, że nasze dzieci będą miały złe geny? - zaśmiałam się.
- Nie wcale!
- Osz ty! - uderzyłam go delikatnie łapą.
Położyłam się na ziemi, śmiejąc się przy tym cicho. Ukochany położył się tuż obok mnie, dzięki czemu od razu mogłam się w niego wtulić. Objął mnie jedną łapą, przytulając jeszcze mocniej. W tej chwili zastanawiałam się, co stanie się w przyszłości. Jak wychowamy szczeniaki? Czy będziemy dobrymi rodzicami? To najpewniej wyda się niedługo. Wtuliłam łepek w szyję Kazana i uśmiechnęłam się pod nosem. Czyli rodzina się powiększa...
- Kaz? - szepnęłam.
- Tak? - zapytał spoglądając na mnie.
- Damy sobie radę z takimi maleństwami?
< Kazan?>