- Dzień dobry moi drodzy, z tej strony Kay i chciałbym serdecznie przeprosić damę mojego serca! Lily. - powiedziałem, wchodząc luzackim krokiem go klasy. Zobaczyłem, iż w ławce z Luną siedzi ona. Naburmuszona. Z dziwnym, asymetrycznym uśmiechem posunąłem do nich, ignorując wszystkie zagapione we mnie wilki. Nie odzywali się w ogóle, siedzieli jak mysz pod miotłą.
- Wybacz mi o proszę! Nigdy nie zrozumiem kobiet! - wypaplałem, udając smutek. Wskoczyłem na ławkę i ująłem lekko pysk wadery.
- Na prawdę, o bogowie w których nie wierzę, nie chcę abyś mnie odrzuciła! - zaszydziłem z niej. Ścisnąłem mocniej jej pyszczek, wbijając pazury w jej skórę. Poleciała krew. Cienkimi stróżkami skapywała na blat ławki. Kiedy mój stosunek do niej tak diametralnie się zmienił? Niee, mój tatuś grzebie tymi swoimi brudnymi łapskami w moim mózgu! I tak też było. Odwróciłem łeb w stronę okna, a moim oczom ukazały się czerwone oczy. Zagryzłem wargi.
- Nie wiem co mnie napadło. - mruknąłem, zszedłszy z miejsca. Oddaliłem się do drzwi, totalnie mając gdzieś nauczycielkę.
- Adijos, muczaczos. - zawołałem, stając w progu. Posłałem wszystkim taki miły gest, następnie znikając.
< Lily? XD >
- Wybacz mi o proszę! Nigdy nie zrozumiem kobiet! - wypaplałem, udając smutek. Wskoczyłem na ławkę i ująłem lekko pysk wadery.
- Na prawdę, o bogowie w których nie wierzę, nie chcę abyś mnie odrzuciła! - zaszydziłem z niej. Ścisnąłem mocniej jej pyszczek, wbijając pazury w jej skórę. Poleciała krew. Cienkimi stróżkami skapywała na blat ławki. Kiedy mój stosunek do niej tak diametralnie się zmienił? Niee, mój tatuś grzebie tymi swoimi brudnymi łapskami w moim mózgu! I tak też było. Odwróciłem łeb w stronę okna, a moim oczom ukazały się czerwone oczy. Zagryzłem wargi.
- Nie wiem co mnie napadło. - mruknąłem, zszedłszy z miejsca. Oddaliłem się do drzwi, totalnie mając gdzieś nauczycielkę.
- Adijos, muczaczos. - zawołałem, stając w progu. Posłałem wszystkim taki miły gest, następnie znikając.
< Lily? XD >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentując, zachowujmy kulturę wypowiedzi. Pamiętaj, to, jak się wyrażasz świadczy tylko i wyłącznie o tobie!