Niepewnie ruszyłam wraz z Cutt na tereny watahy. Gdy dotarłyśmy na miejsce przybrałyśmy nasze wilcze postaci. Ja bez słowa pożegnania pobiegłam do swojej jaskini. Było już ciemno, ale ja nie mogłam spać. To wszystko... Myśl, że moja przyjaciółka może okazać się wrogiem nie dawała mi spokoju. A do tego muszę być czujna dzień i noc, jeśli nie chcę trafić przed oblicze Władcy Ciemności. Dla Anioła już sam pobyt w Piekle może być torturą. Jeśli by mnie schwytali... Oj mieliby ze mnie zabawkę, ja tam byłabym zupełnie bezbronna! W pewnym momencie moje powieki opadły, a ja poczułam, że odpływam.
~*~
Obudziłam się, niepewnie rozglądając się dookoła. Nadal jestem w swojej jaskini! Czyli po prostu zasnęłam. Jakie to szczęście... Jednak moje problemy nie znikną. Nie ucieknę od nich. Nagle zobaczyłam Cutt, stojącą przy wejściu do jaskini. Przełknęłam ślinę, ale nie chciałam nic dać po sobie poznać. Zdobyłam się na słaby uśmiech.
< Cuttle? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentując, zachowujmy kulturę wypowiedzi. Pamiętaj, to, jak się wyrażasz świadczy tylko i wyłącznie o tobie!