Od Chiffa CD Cuttle

Warknąłem na wilczycę. Azzai szturchnęła mnie w bok.
-No dobrze, jeszcze nie dołączyliśmy, ale chcemy. Czy mogłabyś zaprowadzić nas do alfy?- spytała grzecznie. Zmarszczyłem brwi z niezadowoleniem. Wcale nie chciałem dołączyć do jakiejś głupiej watahy. Wystarczy mi towarzystwo Azzai. Obca wadera spojrzała na nią podejrzliwie.
- Dobrze, zaprowadzę was.- odparła niechętnie.
-Dziękuję, ja jestem Azzai, a to Chiffa.
-Cuttle.-mruknęła samica tak cicho że prawie nie usłyszałem. Poszliśmy za nią aż do jakiejś dużej jaskini. Kazała nam zaczekać, a sama weszła do środka.
-A co jeśli nas nie zechcą?- spytałem siostry.- Znajdziemy inną czy sobie odpuścimy?- miałem nadzieję, że spełni się ta druga opcja.
-Chif ile razy mam ci to powtarzać. Czasami zachowujesz się jak jakiś bachor!- odparła zduszonym głosem, posmutniałem i zapatrzyłem się w ziemię.- Przepraszam Chif.- dodała szybko widząc moją minę.
-Niech Ci już będzie.- mruknąłem.- Może przyda nam się wataha.- Azzai wyglądała na zadowoloną. Wtedy z jaskini wyszła Cuttle i jakaś inna wilczyca, zapewne alfa.
-Chętnie was przyjmiemy. Jestem Uraza.- oznajmiła z uśmiechem. Potem były te formalności, jak przydzielenie jaskini i stanowiska dla Azzai. Gdy w końcu położyliśmy się w jaskini od razu zasnąłem.
~Następnego dnia~
Wstałem dość wcześnie w dobrym humorze i obudziłem siostrę.
-Chif, jest jeszcze wcześnie. O co chodzi?- spytała nie otwierając oczu.
-Wiesz... Może zwiedzimy tereny?- zaproponowałem nieśmiało. Wadera podniosła głowę zaskoczona moim nastawieniem do nowej sytuacji.
-Oczywiście.- powiedziałam radośnie. Wzięła swój czerwony płaszcz i wyszliśmy na dwór. Niebo było jeszcze różowe i było chłodno. Po paru minutach wędrówki dotarliśmy nad jakieś jeziorko. Podbiegłem szybko i napiłem się zimnej wody. Niedaleko dostrzegłem Cuttle, tą niemiłą waderę którą spotkaliśmy wczoraj. Ona też nas zauważyła.
<Cuttle?>